Kilka dni temu, razem z moją koleżanką udałyśmy się do kina, aby zobaczyć nową, trzecią część serii z cyklu "Więzień Labiryntu". Jest to amerykański film science fiction z 2018 roku w reżyserii Wesa Balla. Ekranizacja powieści Jamesa Dashnera "Lek na śmierć". Fabuła: W spektakularnym finale epickiej sagi o „Więźniu labiryntu” Thomas staje na czele grupy zbiegłych Streferów, którzy wyruszają z ostateczną misją. Jeśli chcą ocalić swych przyjaciół, muszą wkraść się do legendarnego Ostatniego Miasta – kontrolowanego przez DRESZCZ labiryntu, który kryje w sobie najniebezpieczniejszą z dotychczasowych pułapek. Ci, którzy wyjdą z niej żywi, poznają odpowiedzi na pytania, które Streferzy zadają sobie od chwili, gdy znaleźli się w pierwszym labiryncie. Moje odczucia: Ta część była dla mnie zdecydowanie najbardziej emocjonalną. Czułam jakbym przeżywała wszystko razem z bohaterami. Wydaje mi się także, że reżyser wraz z ekipą nagraniową mocniej pr...
Teatr Narodowy w Warszawie, pierwszy stały polski teatr zawodowy, otwarty w 1765 z inicjatywy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego w Operalni w Ogrodzie Saskim pod dyrekcją W. Bogusławskiego (później L. Osińskiego i in.). W latach 1779-1833 w budynku przy placu Krasińskich, który to gmach zaczęto nazywać Teatrem Narodowym; w 1794 odbyła się premiera Krakowiaków i Górali W. Bogusławskiego. Ważnym etapem w życiu Teatru Narodowego był okres tzw. trzeciej dyrekcji W. Bogusławskiego (1799–1814), który starał się utrzymać w repertuarze wielkie dramaty i opery. Po upadku powstania listopadowego nazwa Teatr Narodowy znika z afisza i pojawia się nazwa Warszawskie Teatry Rządowe, gdyż teatr od 1829 miał dwie siedziby: Rozmaitości przy Krakowskim Przedmieściu i gmach na placu Krasińskich zwany Teatrem Wielkim – pod tą nazwą został w 1833 przeniesiony do gmachu teatralnego przy placu Marywilskim (obecnie plac Teatralny), podzielony na zespoły: Opery, Baletu i Dramatu. Przedstawienia od...
12 stycznia razem z klasą odwiedziliśmy Radomski Teatr Powszechny, aby uczestniczyć w sztuce "Czerwony Kapturek - Zabawa w teatr", który przeznaczony jest raczej dla młodszych odbiorców. Jednak nie dziwie się panu profesorowi, że zabrał nas na tego rodzaju sztukę, myślę że niektórzy naprawdę mogą utożsamić się z maluchami z przedszkola, inni zaś lubią po prostu do tego okresu wracać. Wracając do spektaklu, tak jak już wcześniej wspomniałam był on napisany z myślą o dzieciach. Marek Zákostelecký - reżyser, scenarzysta i scenograf napisał te sztukę aby pokazać dzieciom (i w tym przypadku nam) jak wygląda teatr od tzw. "kuchni". Moim zdaniem przekazywane w nim informacje są ciekawe i na pewno trafiają do małych odbiorców jak i do tych starszych, którzy oglądając go mogą poczuć się jakby cofnęli się do dziecięcych czasów. Aktorzy integrują się z publicznością co na pewno daję możliwość zapamiętania większej ilości rzeczy, w przypadku dzieci mogą one wykazać...
Komentarze
Prześlij komentarz